Voor de meeste mensen is een relatie zonder seks moeilijk voor te stellen. Het is toch een behoefte die we bijna allemaal hebben. Maar niet voor Yvonne. Yvonne is namelijk aseksueel, dat houdt in dat ze totaal geen behoefte heeft aan seks. Sinds een paar maanden weet de 45-jarige Yvonne dat ze aseksueel is. “Ik heb nooit gevoel gehad bij seks. Ik deed het altijd gewoon en ik ging ervan uit dat seks gewoon zo was.”

Ik ben aseksueel
“Ik kwam er eigenlijk per ongeluk achter,” vertelt Yvonne.  “Een paar maanden geleden las ik een Engelse krant en daar stond een artikel in over een meisje die helemaal klaar was met seks. Ze had er geen zin meer in en ze hoefde het nooit meer.  Onder dat artikel stonden wat commentaren en een van hen was dat ze misschien wel aseksueel was.” Vervolgens is Yvonne uit nieuwsgierigheid naar de website van AVEN (Asexual Visbility and Education Network) gegaan. “Na twee tellen op die site dacht ik: dat gaat over mij. Ik heb daar ook helemaal niet over getwijfeld.” 
 

Voor Yvonne was seks nooit iets heel vreselijks, maar ze had er gewoon geen behoefte aan. “Sommige mensen hebben er heel veel moeite mee en worden al ziek bij het idee alleen al. Ik heb er zelf gewoon nooit gevoel bij gehad.”  Yvonne heeft haar aseksualiteit dan ook nooit gezien als een probleem en heeft daarom ook nooit de behoefte gehad om hulp te zoeken voor haar ‘probleem’. 
Toch zijn er heel wat vrouwen die het geen zin hebben in seks wel als een probleem zien. Seksuoloog Astrid Kremers heeft vaak te maken met vrouwen die geen zin meer hebben in seks. “Aseksualiteit ben ik nog nooit tegen gekomen, maar wel veel vrouwen die minder seksuele verlangens hebben dan hun partner.”

Uit de kast
Vanaf het moment dat Yvonne wist dat ze aseksueel was, heeft ze er nooit veel behoefte gehad om het naar buiten te brengen. “De enige reden dat ik het verteld heb aan vrienden was omdat ik me had ingeschreven voor een datingsite voor aseksuelen. Ik had geen idee wat ik met mijn profiel moest doen en ik heb vrienden toen om hulp gevraagd.”  Ook heeft Yvonne het aan een paar anderen vertelt en aan haar broer. “De mensen aan wie ik het heb verteld reageerden heel normaal en goed. Ze waren heel open minded.”

Voor Yvonne is het geen noodzaak om haar aseksualiteit naar buiten te brengen, maar ze heeft er ook geen moeite mee. “Als iemand ernaar vraagt zeg ik het gewoon.  Maar ik hoef niet echt uit de kast te komen. Het is namelijk niet zo dat het voor mijn vrienden en familie heel anders zal zijn als ik weer een relatie krijg. Voor hen blijf het gewoon hetzelfde. Voor de buitenwereld verandert er niks.”



Acceptatie
Yvonne heeft haar aseksualiteit gelukkig nooit als iets raars gezien. Toch zijn er nog heel veel mensen die zich onbegrepen voelen. “We leven in een maatschappij die heel erg geseksualiseerd is,” vertelt Kremers. “Je krijgt het idee dat iedereen altijd zin heeft, maar dat is lang niet altijd het geval.” Volgens Kremers zou er meer aandacht moeten komen voor aseksuelen om het beter te kunnen accepteren. “Er zouden betere voorlichtingen moeten komen en meer openheid voor deze doelgroep.”